Bunun sebebi ise,yitirilen her şeye rağmen içinde kalan ufak bir umut.Onun asla değişmeyeceğini kabullenip kişinin kendisini değiştirmeye çalışmak istemesidir. Aslında bir soru ne kadar çok anlam barındırıyor içerisinde.
Hayatta kimse boşanmak için evlenmez veya ayrılmak için flört etmez. Sonucunu bilmediğin bir yola başladığında sonunda çıkan kötü sonuçlar senin onu hayatına kabul ettiiğin için başına gelenler değil,yaşaman gereken bu olduğu için yaşadıklarındır.Bazı olayları sorgulamadan kader diyerek geçebilmeli insan.Evet yaşadım,üzüldüm ama bunu yaşamalıymışım demek ki görmüş oldum birdaha ki sefere daha dikkatli olacağım. Acılardan beslenmeyi öğrenmeliyiz. Mutlulukta mutsuzlukta bizim için.Mutsuzluklarımızdan pay çıkararak bize zarar vermelerini izlemek yerine fayda çıkarmaya dönüştürmeliyiz. Çünkü her mutsuzluk bizim için hayatla ilgili bilmediklerimizi öğrendiğimiz bir derstir.
Affetmeyi bilmeliyiz. Affetmeliyiz ki hayatımıza devam edelim.Affetmemek geçmişle bağımızı koparamamaktır. Neden bizi üzen kişilere bağlı olarak yaşayalım ?